Röntgentechniek bij heupfoto’s 

Het is essentieel voor de diagnose en de beste uitslag bij de screening (een HD-A) dat röntgenfoto's correct en exact worden genomen. De hond dient (met het bekken) kaarsrecht te liggen en de heupkoppen dienen correct te zijn ingedraaid

• Als de de hond iets scheef ligt op de röntgentafel dan is het schaduwbeeld van de meest bij de tafel liggende kom meer ovaalvormig dan cirkelvormig en tekent zich ondieper af. Daarnaast wordt de heupkop als het ware uit de kom geprojecteerd. De waardering van de heup is daardoor slechter dan de hond verdient (zie RX: het midden van de heupkop die binnen de rand van de kom moet vallen valt er daardoor buiten en de hond heeft alleen daardoor al een onverdiende HD-C in plaats van een HD-A.

• Als de dijbenen niet goed gestrekt naar achteren liggen, maar iets naar binnen gedraaid zodat de knieschijf niet midden op het dijbeen is geprojecteerd, dan lijkt de kop te weinig binnen de kom te liggen (zie RX). Hierdoor zou de hond ten onrechte verdacht worden van een slechte aansluiting, onvoldoende diepe kommen (middelpunt/centrum van heupkop ligt buiten de heupkom geprojecteerd) en een slechte Norbergwaarde scoren. De correcte positionering (rechter foto) toont het verschil aan.

• Worden de poten weinig gestrekt dan kan het kapsel wat ontspannen zijn, waardoor de koppen makkelijker buiten de kommen gedrukt worden.
• Als de hond weinig spierspanning heeft dan kunnen de koppen wat meer buiten de kommen komen te liggen dan bij opnamen waarbij een normale spierspanning is. Dit geldt met name als de röntgenfoto's onder algehele narcose worden gemaakt en niet in geval van de veelal gebruikte sedatie (roesje).

volgende